Saga o Stalowym Domu: Arcydzieło jednego człowieka to Airbnb drugiego (2024)

Tej jesieni kultowy dom zbudowany przez artystę na wschód od Lubbock został po cichu sprzedany przez córkę jego twórcy, która zmarła w 2008 roku. Mówi, że cena sprzedaży wyniosła 250 000 dolarów, chociaż lokalny pośrednik w obrocie nieruchom*ościami stojący za firmą, która go kupiła, kwestionuje tę kwotę . Około miesiąc później agentwystawił nieruchom*ość na kwotę 1,75 mln dolarów. W grudniu cena spadła do 1,5 miliona dolarów, a wkrótce potem dom został wycofany z rynku. Plan jest taki, aby przekształcić go w dom wakacyjny.

Obiekt, o którym mowa, jest w równym stopniu rzeźbą, co domem, niedokończonym pomnikiem tego, co jedna osoba może osiągnąć przez dziesięciolecia wysiłków nad jednym, donkiszotowskim projektem. Nowi właściciele mają ambicje wykończenia wnętrz – choć być może w sposób, jaki twórca by nie rozpoznał. Miłośnicy architektury, którym podoba się ten budynek, są zrozpaczeni.

Witamy w najnowszym odcinku dziwnej sagi o domu Roberta Bruno.

Przez dziesięciolecia budynek, znany również jako Stalowy Dom, był częścią folkloru Lubbock, lokalnej ciekawostki, o której studenci Texas Tech University dowiadują się pocztą pantoflową i odbywają krótkie pielgrzymki, aby zobaczyć. (Znajduje się około piętnastu mil na wschód od kampusu, obok Kanionu Jeziora Ransom.) Jest natychmiast rozpoznawalny: przełamująca grawitację, zardzewiała, bulwiasta stalowa kapsuła na czterech nogach, która służy jakotło dla AModasesja modowajak równieżteledysk Solange. Budowlę, usytuowaną na zboczu wzgórza, porównuje się do gruboskórego, czyli kadłuba statku kosmicznego, isłowamiPoranne wiadomości z Dallas krytyk architektury Mark Lamster stwierdził, że „jest to rodzaj domu, w którym mógłby mieszkać złoczyńca z Jamesa Bonda”. Jeden niedawnyMikrorecenzja TikTokazapytał: „Czy to świnia? Czy to pistolet? Czy może się poruszać? Czy to mruga? Mamy pytania.

Budynek ten był prawie w całości dziełem jednego człowieka, Roberta Bruno, który wprowadził się do ledwo nadającego się do zamieszkania domu w ostatnich miesiącach swojego życia, po ponad trzydziestu latach jego budowy, aby w końcu mógł go doświadczyć. Nie jest to „maszyna do mieszkania”, jak powiedział kiedyś architekt Le Corbusier o funkcji domów, ale gigantyczna scenografia pobudzająca nieskrępowaną wyobraźnię rzeźbiarza i niezwykłe dzieło architektury w mieście z nielicznymi przykładami niezwykłej architektury.

Lubbock to niezwykle konserwatywne miejsce, ale jest także domem dla całkiem dobrej sceny sztuk wizualnych i jest znanym miejscem narodzin kilku wyjętych spod prawa muzyków country. Teren twierdziKumpel Holly,Waylona Jenningsa,Terry'ego Allena,Natalia Mainesi banda innych powstańców piekielnych, wolnomyślicieli i ekscentryków. Większość z nich ucieka z miasta tak szybko, jak to możliwe. Ale niektórzy zostają. Dla pewnego typu jednostki – postaci ceniącej luksus czasu; kto postrzega swoją pracę jako praktykę duchową; który, powiedzmy, chce mieć spokój i spędzić dziesięciolecia na budowie zadziwiającego domu – Lubbock to idealna lokalizacja.

Bruno tworzył rzeźby ze stali od lat sześćdziesiątych, kiedy był studentem sztuki w Dominican College of Racine, nieistniejącej już szkole katolickiej w Wisconsin. Z biegiem czasu jego prace stawały się coraz większe, aż w końcu zaowocowały:masywna, kanciasta rzeźba na czterech nogachzrobił po przeprowadzce do Lubbock. Ogromny element z pchającym, przypominającym cyborga pyskiem jest pięknie złożony z mozaiki małych kawałków stali. Stał obok pola bawełny znajomego pod Lubbock do 2015 roku, kiedy Tech kupił go od rodziny Bruna za 35 000 dolarów i umieścił przed szkołą architektury.

Ta rzeźba była inspiracją dla Stalowego Domu w Kanionie Ransom. Jedyna córka Bruna, Christina Bruno, nauczycielka plastyki w Jacksonville na Florydzie, wspomina, jak jej ojciec siadał w cieniu pod łóżkiem, aby zjeść lunch: „Chciał mieszkać w przestrzeni, która dawałaby takie poczucie, i to był początek buduje ten dom” – mówi. Pierwsze rysunki domu stworzył w 1973 roku i otrzymał pozwolenie na budowę na działce o powierzchni 9281 stóp kwadratowych. (W tamtych czasach pozwolenia w Lubbock nie miały daty ważności, a od tego czasu miasto zmieniło tę praktykę). Rozpoczął prace w 1974 roku i w wolnym czasie zaczął pracować przy domu.

Być może nie było zaskoczeniem, że Bruno nigdy nie został profesorem etatowym na Politechnice, ale jak się okazało, nie musiał nim zostać. Był utalentowanym inżynierem, a w 1982 roku zaprojektował innowacyjny zawór wodny do systemów nawadniających jako prezent dla Patricii, która pracowała w lokalnym wodociągu. Para zbudowała odnoszący sukcesy biznes wokół zaworu i nazwała go P&R Surge Systems, od ich pierwszych inicjałów. Uruchomili firmę i zatrudnili Henry'ego Martineza, pochodzącego z Lubbock, do pomocy przy produkcji i montażu. To pozostawiło Bruno mniej więcej swobodę robienia, co chciał. A on chciał zespawać stal w ogromny, fantazyjny dom.

Stalowy Dom wykonany jest z ćwierćcalowej stali Corten, materiału powszechnie stosowanego w rzeźbie modernistycznej, ale rzadko spotykanego w architekturze. Corten jest dobrym przewodnikiem ciepła, co oznacza, że ​​musi być dobrze izolowany przed gorącymi latami i mroźnymi zimami w Lubbock. Jest też ciężki. Dom waży 110 ton — około 10 ton więcej niż Boeing 757 — co Bruno był w stanie łatwo obliczyć, ponieważ kupował złom, którego zużywał za funty. Martinez wspomina, że ​​gdy był nastolatkiem, wiele lat przed rozpoczęciem pracy dla Bruna, jechał z ojcem przez Kanion Ransom i widział iskry latające w powietrzu. „Zapytałem tatę, co to jest, a on odpowiedział: «Mijo, to człowiek budujący dom ze stali»”.

Pomimo wszystkich swoich wad stal Corten ma również zalety. Jest mocny i można go rozebrać i odbudować bez żadnych śladów uszkodzeń. Był to idealny materiał dla Bruna, który w ciągu prawie 35 lat pracy nad domem często zmieniał zdanie, wycinał fragmenty i zaczynał od nowa.

Bruno wolał pracować sam, co byłoby niemożliwe bez jego umiejętności inżynieryjnych. Wymyślił domowej roboty dźwig hydrauliczny, który uniósł go dwadzieścia stóp nad ziemię na prowizorycznym krześle. Jeździł na miejsce swoim pick-upem, wciągał się na dźwig i siedział zawieszony kilka cali nad powierzchnią domu, badając każdą spoinę i każdy szew, rozrywając i odbudowując całe sekcje według własnego uznania. Jego dłonie dotykały każdego centymetra tej rzeczy. Pracował w otoczeniu natury i łatwo go sobie wyobrazić, jak patrzy na jezioro i kanion i kontempluje ten widok w formie medytacji.

WReporter krajowy z TeksasuW wywiadzie nagranym pod koniec jego życia Bruno powiedział: „O wiele łatwiej byłoby mieć od początku ogólny plan, ale nie byłoby lepiej, po prostu inaczej, ok? Łatwość nie jest jedyną rzeczą, która się liczy, a gdyby łatwość naprawdę miała dla mnie ogromne znaczenie, z całą pewnością nie robiłbym tego. Tu chodzi o wartości duchowe. Celem nie było wprowadzenie się i posiadanie miejsca do życia; Mogę to zrobić wszędzie. Celem było coś zrobić.”

Sądząc po niedokończonym budynku, który pozostawił, nie jest jasne, czy Bruno kiedykolwiek poważnie zamierzał, aby jego dzieło spełniało funkcję domu. Jego wnętrze ma powierzchnię 2200 stóp – jest to szacunkowa powierzchnia, ponieważ nic w konstrukcji nie jest kwadratowe; Gunderson mówi, że Bruno uznałby całe pojęcie metra kwadratowego za „absurdalne” – zostało zaprojektowane głównie jako rzeźba, aczkolwiek zawierało trzy sypialnie i dwie i pół łazienki. Charakteryzuje się niezwykłymi kątami i witrażami, a szorstkie spoiny w stalowych ścianach czasami wystają, szczególnie na klatkach schodowych i nierównych płaszczyznach podłóg. Dla kontrastu, kuchnia i łazienki wyglądają prosto z Home Depot; w porównaniu z resztą domu są niemal dziwnie konwencjonalne. Gunderson mówi, że Bruno skończył je w taki sposób, tylko ze względów praktycznych. Gdyby żył dłużej, prawdopodobnie zadbałby o każdy zlew i szafkę z taką samą starannością, jaką wykonał w przypadku kilku eleganckich mebli, które zbudował dla domu.

W 2008 roku, kilka miesięcy po przeprowadzce do stworzonego przez siebie zwierzęcia science fiction, Bruno zmarł w wieku 64 lat po długiej walce z rakiem jelita grubego. Budynek pozostawił córce (rozwiedli się z Patricią w 2002 r.), a połowę P&R Martinezowi, który przez lata pełnił funkcję wolontariusza opiekującego się domem, aż do jego sprzedaży jesienią ubiegłego roku. Od czasu do czasu organizował wycieczki ad hoc, z dumą pokazując to sanktuarium niezależnemu duchowi Bruna.

Jeszcze jedno na temat stali Corten: wytrzymuje bardzo, bardzo długo. Pozostawiony w elementach tworzy ochronny naskórek rdzy, który w krytyczny sposób zatrzymuje się na powierzchni, zapobiegając głębszej rdzy i korozji. Mówi mieszkający w Londynie artystaJeffa McMillana, pochodząca z Lubbock i absolwentka Texas Tech, „Po apokalipsie Dom Bruno nadal tam będzie”.

Ale w czymformularz? Agentem nieruchom*ości zajmującym się aukcją Steel House była Courtney Bartosh z Bartosh Group w Taylor Reid Realty. Ona i jej mąż Blake Bartosh są menadżerami Bartosh Realty Group LLC, która według Blake’a kupiła dom.Przed wycofaniem nieruchom*ości z rynku– powiedziała Courtney, debiutantka roku 2020 Keller Williams Realty LubbockMiesięcznik Teksasna początku grudnia, że ​​planuje dokończyć dom i zaoferować go w serwisach wynajmu wakacyjnego, takich jak Airbnb czy Vrbo, jeśli nie znajdzie kupca za 1,5 miliona dolarów. „Mamy wykonawców, którzy złożyli oferty” – mówi.

Bruno opowiadał przyjaciołom o swoich szczegółowych planach dotyczących domu, z których wiele nigdy nie zostało zrealizowanych – łącznie z zainstalowaniem biblioteki w jednej z jego nóg. Dodatkowo miał zamiar wyłożyć ściany gipsowymi odlewami nagich torsów, co miało stanowić gładki kontrapunkt dla żeber wnętrza z odsłoniętej stali. Nie jest jasne, czy zrealizowałby te projekty, ale nowi właściciele najprawdopodobniej nie. Martinez i Gunderson twierdzą, że Courtney nie konsultowała się z nimi, chociaż twierdzi, że otrzymała wskazówki od Christiny Bruno. „Kiedy z tym skończą, już nie będzie tak jak dawniej” – mówi Martinez. „Zewnętrze może pozostać takie samo, ale wnętrze nie.”

Jednak przyjaciele Bruna zgadzają się, że trzeba coś zrobić z domem. Aby Bartosh mógł pomyślnie prowadzić wynajem, prawdopodobnie będzie musiała dostosować lokal do standardów, co jest trudnym zadaniem, które niewątpliwie będzie wymagało zmian we wnętrzu. W niektórych obszarach brakuje podłogi, pojawiły się nieszczelności, a w momencie sprzedaży przegrody ze sklejki nadal znajdowały się tam, gdzie zostawił je Bruno.

Christina twierdzi, że w pewnym momencie zwróciła się do Texas Tech w sprawie nabycia domu ojca, ale nie spotkała się z zainteresowaniem.Ursa Petera Flueckigera, który w czerwcu został tymczasowym dziekanem wydziału architektury, mówi, że zanim dowiedział się o sprzedaży, miał nadzieję stworzyć fundamenty pod dom Bruno i wykorzystać przestrzeń na wykłady i wizyty architektów. Flueckiger, przyjaciel Bruna, mówi: „Nie wyobrażam sobie, żeby ktoś, kto nie ma wykształcenia w zakresie architektury lub sztuki, założył zasłonę w celu jej wynajęcia. Po prostu serce mi pęka, gdy widzę, jak to przepływa przez moje ręce jak woda przez sito. Martinez jest podobnie przygnębiony: „Teraz traktuje się go jak motel i uważam, że to niewłaściwe, etycznie niewłaściwe. Gdybym był milionerem i miał pieniądze, oczywiście, że bym to kupił. Ale z pewnością nie byłoby to w przypadku Airbnb.

Courtney mówi, że planuje w miarę możliwości spełniać życzenia Bruna, na przykład kontynuować tynkowanie ścian (pracę, którą zaczął, ale której nie dokończył, jak mówi). Zauważa, że ​​wynajęcie domu sprawi, że będzie on bardziej dostępny. „Ludzie to uwielbiają; chcą tylko zobaczyć to od środka. Na stronie projektu na Facebooku pt. „Dom stalowy Roberta Bruno VRBO” Bartosh dokumentuje zmiany za pomocą aktualizacji i filmów, w tym ze swojego konta TikTok.

Bartoshowie upierają się, że twierdzenie Christiny, że sprzedała dom ojca za 250 000 dolarów, jest nieprawdziwe, choć odmówili ujawnienia rzeczywistej kwoty. „Sprzedałam go po niskiej cenie” – mówi Christina. „[Courtney] powiedziała, że ​​chce zamienić go w pensjonat... Zrobiła, co musiała. Nie jestem zdenerwowany.

Nikt nie mógł przewidzieć, że lokalny pośrednik w handlu nieruchom*ościami, który nigdy nie spotkał Roberta Bruno, będzie tym, który zakończy projekt będący pasją jego życia. Jednak, jakkolwiek nieoczekiwanie, dom Bruno może wreszcie zostać ukończony, prawie pół wieku od rozpoczęcia jego historii.

Rainey Knudson jest pisarką zajmującą się sztuką w Houston. Niedawno edytowałaJedna rzecz Cóż,książkę o Galerii Ryżowej, a obecnie od 2000 roku redaguje książkę o sztuce Teksasu.